Wednesday, August 1, 2007

Κι αν αύριο λοιπόν ...



...ναι λοιπόν, αν με κάποιο τρόπο το ξέρατε ... πως η αυριανή θα είναι η τελευταία σας μέρα ... τότε τι ; Πέρα από την πίκρα, προσπερνώντας την οργή. Το "γιατί εγώ" , που ούτως ή άλλως απάντηση δεν έχει ... κι αυτό γιατί τελικά κανένας, μα κανένας, πότε δεν μας υποσχέθηκε ότι ευτυχισμένοι για πάντοτε θα ζούμε.
Αν κάτι τέτοιο σας ξημέρωνε, τότε ανάμεσα σ'όλα τ'άλλα θα μετανιώνατε κι όλα εκείνα που κι αν από καιρό σας στοίχειωναν, πάντοτε "για αύριο " τα αναβάλλατε...
Ίσως λοιπόν σήμερα να'ναι η μέρα για όλες τις συγνώμες που σίγουρα κάπου, όλοι μας χρωστάμε ...

... Και κάτι ακόμα, τίποτα δεν έχει μόνο μια οπτική , μιά ανάγνωση ... μια και το αύριο στα σίγουρα, πάντοτε άγνωστο θα μένει. Ακόμα και η τραγικότητα ενός θανάτου, ακόμα κι αυτή σχετική, υπό κάποια έννοια μπορεί να θεωρηθεί... Ακριβώς γιατί το αυριο κανένας δεν ξέρνει τι του φέρνει ...

... Μαρία Σ. ετών 42 σκοτώθηκε προχθές, σε τροχαίο έξω από τον Βόλο.

... Σήμερα βγήκαν οι εξετάσεις ... και μην βγάλετε εύκολα συμπεράσματα , εξέταση ρουτίνας έδειξε τον καρκίνο !!!
ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕ ...

Ετσι μένω να σκέφτομαι ... ναι, όλα λοιπόν σχετικά ακόμα και στην ύψιστη απώλεια ... γιατί αν επρόκειτο μια ανάλογη Οδύσσεια με αυτή της Αμαλίας να περάσει ... τότε ποιός με βεβαιότητα μπορεί να πει ΄.... ποιό το καλύτερο !!!
Μόνο που να... στην αρχή για να επανέλθω , ... αν με κάποιο τρόπο το ξέρατε πως η αυριανή θα ήταν η τελευταία σας μέρα ... μαζ'ι !!!
Αυτό είναι που ...
Μιά συγνώμη που δεν πρόκειται ποτέ πια να ειπωθεί ....





5 comments:

diva said...

Ε μια συγνώμη όλοι κάπου την χρωστάμε κι όλο και κάποια θα μας ξεφύγει ίσως και με επιλεκτική αμνησία.
Στην ερώτηση που θέσατε, απαντώ:
Όχι δεν επιθυμώ να γνωρίζω. Κάποιοι άλλοι ίσως είναι πιο γενναίοι..

So_Far said...

Κανείς δεν ξέρει αν η μέρα ή και η νύχτα που ζει είναι η τελευταία του. Ούτε χρειάζεται νομίζω.
Αν το έχω σκεφτεί; Πάρα πάρα πολλές φορές ηθελημένα 'η μη. Και να σου πω, και κάτι, παλαιότερα με ένοιαζε όχι για μένα αλλά για το γιο μου που ήταν πιο μικρός. Όσο μεγαλώνει αισθάνομαι πιο ασφαλής και με ενδιαφέρει όλο και λιγότερο.
Μην ξεχνάς ότι η γοητεία της ζωής είναι το άγνωστο με ό,τι συνεπάγεται αυτό..
Πάντως τις τελευταίες μου στιγμές τις θέλω περιπετειώδεις..

insomnia#3 said...

...μάλλον απ'ότι φαίνεται απέτυχα παταγωδώς.Δεν έθεσα κάποιο ερώτημα.Έξάλλου κανένας δεν θα ήθελε να ξέρει πότε ακριβώς θα πέσουν οι τίτλοι του τέλους...Οχι δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου. Περισσότερο με απασχολεί που συνήθως αναβάλλουμε και αφήνουμε για αύριο πράγματα.Που σπαταλάμε έτσι αλόγιστα τον χρόνο μας, ίσως γιατί πιστεύουμε ότι είναι απεριόριστος ...

takis said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Anonymous said...

Ζούμε λοιπόν την κάθε μας μέρα σαν να είναι η τελευταία αλλα και η πρώτη μιας νέας ΖΩΗΣ. Την καλημέρα μου

Powered By Blogger

Labels