Βραδιάζει
Σκιές αμβλύνουν τα συναισθήματα .
Σε είδωλα αλλοτινά , κόσμων απόκρυφων και μυστικών ,
εκεί σε έψαξα :
Στην αρχαία Βαβυλώνα κι αργότερα με βενετσιάνικη αρματωσιά ,
μου φάνηκε πως στις Αυγούστας την αυλή φευγαλέα ,
για λίγο μοναχά , σε είδα ;
Μα και πάλι ποιος μπορεί με σιγουριά για όλα αυτά να μου μιλήσει;
Νυχτώνει στην Μάνη και στις Πρέσπες ,
στα μοναστήρια του Άθως και στου Μυστρά τα κάστρα .
Στις Πύλου τις ξερολιθιές εκεί όπου μόλις πριν ,
μια σαύρα λιάζονταν , βαρύ τώρα πέφτει σκοτάδι .
Είναι τόσα πολλά που δεν θα προφτάσεις ποτέ να δεις
Την ευτυχία κανείς, ποτέ ,δεν μπορεί να σου την υποσχεθεί
μα είναι ακόμα πιο πικρό κι από της ήττας σου το δάκρυ ,
το δάκρυ εκείνο για μια μάχη που δεν δόθηκε ποτέ .
Σκοτεινιάζει .
Σε λίγες μέρες ο ήλιος εισέρχεται εις τον Κριόν .
Αρχή του Θέρους
Friday, March 16, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ...
Labels
- perils... (3)
- poetry (5)
- strories... (4)
- xμ... (3)
- ΑΝΟΗΤΑ (2)
Blog Archive
-
▼
2007
(60)
- ▼ March 2007 (14)
- ► April 2007 (9)
- ► August 2007 (6)
- ► September 2007 (3)
- ► October 2007 (4)
- ► November 2007 (4)
- ► December 2007 (3)
-
►
2008
(10)
- ► January 2008 (4)
- ► February 2008 (1)
- ► March 2008 (2)
- ► September 2008 (1)
- ► December 2008 (1)
-
►
2010
(1)
- ► October 2010 (1)
-
►
2012
(3)
- ► November 2012 (3)
-
►
2013
(3)
- ► January 2013 (1)
- ► September 2013 (1)
- ► October 2013 (1)
No comments:
Post a Comment